| 1 | |
AF222a: 56v fāʾide // bir kimsenüñ elin ve ayaġın veyā bir ġayri aʿżāsın ṣoʾuq ursa ʿilācı oldur ki // ṣıġır ödin alup bir qab içine döküp qararduġı yėrlere süre quruduqça // yine süre etin aġardur ve bir ḫoş olur ammā qararmazdan evvel hemān uşuduġı // yėrlere süre ġāyetle mücerrebdür tekāsül olınmaya lākin āteşe qarşu yāḫᵛuẕ furuna qarşu // ėde fāʾide el‑ʿiyāẕu bi‑llāhi bir kimsenüñ ayaġında veyā bir aʿżāsında sızı // olsa kemügüñ içindedür budur ki aq ḥardalı [!] alup ṣarb şarāb sirke‑yle ḫalṭ // ėde ammā ḥardalı [!] yeñi ola ve havānda [!] ġāyetle saḥq ėdüp elekden geçürmeyüp ḥūrde [!] // olduqda ḥınnāʾı gibi qarıştdurup be‑şarṭʿan [?][!] ṣovuq ėde aġıran yėrlerin kemügi // üstiyle yaġlaya tā ilikle teʾs̱īr ėtdükde yoġurd ḥāẓır [!] ėdüp üzerinden ḥardalı [!] // giderüp yoġurdı süre ammā ṣuyla yā bir nesne ile yumayasın helāk ėder şöyle ʿamel // olına nice kerre tecrübe olınmışdur // fāʾide bir kimsenüñ oñulmaz yarası olsa yāḫᵛuẕ at yaġırı olsa gerekdür kim qara // çilek yapraġuñ tāzesin düşürüp yaraya urasın ve qurudub daḫı yara // üzerine ve yaġır üzerine ekesin defʿātle tecrübe olınmışdur tekāsül olınmaya // at qaşanmasa işbu āyet‑i kerīmeʾi oqıyub üfüresin // tecrübe olınmışdur bi‑iẕni llāhi taʿālā // bi‑smī llāhi r‑raḥmāni r‑raḥīmi wa‑kafā bi‑llāhi waliyyan // wa‑kafā bi‑llāhi naṣīran wa‑kafā bi‑llāhi rabbika bi‑ḏunūbi // ʿibādika ḫabīran naṣīran fāʾide at tek‑nefes olsa ādem beyninden yėdüre arpa // içinde bi‑emri llāhi ḫalāṣ bula mücerrebāt[da]ndur |